Turystyka religijna i pielgrzymkowa: konflikty i wyzwania. Przypadek Swiątyni Męczenników Namugongo w Ugandzie

Abstrakt

Turystyka religijna została zdefiniowana jako forma turystyki kulturowej przez autorów takich jak Rinschede [1992] i Singh [2004], obydwoje cytowani są przez Terzidou et al. [2008]. W rozwijającym się kraju, takim jak Uganda, koncepcja turystyki religijnej jest wciąż nowa i została zaakceptowana zarówno przez rząd, jak i przez ludzi. Niestety niewiele uwagi poświęcono konfliktom i wyzwaniom, jakie mogą wyniknąć z tej nowej formy turystyki. Ponadto większość badań dotyczących turystyki i turystyki religijnej wydaje się koncentrować na korzyściach płynących z turystyki dla społeczności przyjmującej, a nie na konfliktach, które mogą być związane z tą formą turystyki. Niniejszy artykuł ma na celu wskazanie konfliktów i wyzwań związanych z turystyką religijną i pielgrzymkową w krajach rozwijających się, takich jak Uganda, w szczególności patrząc przez pryzmat męczenników Namugongo w Ugandzie. Sanktuarium Męczenników Namugongo w Ugandzie zostało wybrane, 3 czerwca każdego roku przyjmuje rzesze turystów i pielgrzymów i jest dobrym przykłedm innych miejsc w kraju. Przeprowadzono jakościowe przekrojowe badanie analityczne, aby umożliwić naukowcom lepsze zrozumienie tych konfliktów i wyzwań. Badaną populację stanowili przywódcy religijni w Sanktuariach Namugongo, mieszkańcy okolicy, społeczność biznesowa wokół sanktuariów, decydenci polityczni, a także pielgrzymi z Kampali i spoza niej. Na próbę 100 respondentów przeprowadzono badania za pomocą wywiadów częściowo ustrukturyzowanych. Do wyboru respondentów do badania wykorzystano celową technikę pobierania prób.
Badanie pokazuje, że turystyce religijnej i pielgrzymkowej towarzyszą takie wyzwania, jak przeludnienie, zbyt duży hałas, naruszenie podstawowych zasad religijnych i złe standardy higieny.
Badania koncentrują się na wyzwaniach związanych z turystyką religijną i pielgrzymkową. Obecnie jest dostępna nieliczna literatura dotycząca konfliktów i wyzwań, z którymi borykają się społeczności przyjmujące pielgrzymki, szczególnie w krajach rozwijających się, takich jak Uganda. Wywody artukułu mogą być wykorzystane przez decydentów, aby sprostać wyzwaniom związanym z turystyką zrównoważoną.