Społecznie organizowana turystyka kulturowa. Kontekst i zjawisko, doświadczenia i podmioty

Abstrakt

Celem podjętego badania i będącego jego rezultatem opracowania jest rozpoznanie zjawiska określanego jako społecznie organizowana turystyka kulturowa oraz próba rozpoznania i opisu podmiotów aktywnych w jej organizowaniu. Przeprowadzona analiza ma dwa wymiary: formalny (służący ustaleniu kryteriów wyodrębniania, zdefiniowaniu społecznej turystyki kulturowej i osadzeniu tego zjawiska w kontekście turystyki jako całości) oraz podmiotowy (służy identyfikacji podmiotów organizujących ją, najczęstszych sposobów ich działań zarządczych oraz ich społecznych partnerów). Zastosowana metoda analizy to studium literaturowe. Na opracowanie, obok wprowadzenia, składają się trzy główne części. Pierwsza ukazuje kontekst analizowanego zjawiska w wymiarze badawczym, opisuje jego istotę oraz omawia relacje między nim a pokrewnymi formami turystyki. Druga zawiera analizę podmiotów zaangażowanych w kreację doświadczeń i produktów społecznie organizowanej turystyki oraz ukazuje spektrum ich aktywności. Pracę kończy część wnioskowa i zarysowująca problematykę dalszych badań.