City break – próba wyjaśnienia i zdefiniowania zjawiska w odniesieniu do polskiego rynku usług turystycznych

Monika Prylińska, Paulina Ratkowska

Abstrakt


Zjawisko city break, które można by roboczo przetłumaczyć na język polski jako imprezę mającą na celu krótkotrwały odpoczynek w mieście1, jest niezmiernie ciekawe, chociażby ze względu na fakt swego dynamicznego i w polskiej rzeczywistości zupełnie niekontrolowanego, rozwoju na przestrzeni ostatnich lat. City break niewątpliwie istnieje od pewnego czasu na europejskim rynku turystycznym, jako określenie to pojawia się w artykułach branżowych, jest obecne w ofertach coraz większej liczby organizatorów turystyki, bądź też indywidualnych usługodawców, używane jest przez internautów przy opisie wrażeń z podróży na różnego rodzaju portalach turystycznych itp. Nie do końca jednak wiadomo jak należałoby to zjawisko zdefiniować. Stąd też zasadniczym celem niniejszego artykułu jest określenie, na podstawie analizy materiałów źródłowych oraz dostępnych w Internecie wybranych ofert turystycznych polskich biur i hoteli, czym są dla ich organizatorów i użytkowników imprezy typu city break i jak należałoby je interpretować, by zachować spójność i jednoznaczność przekazu na linii organizator turystyki-klient. Podjęta przez autorkę próba stworzenia jednoznacznej definicji opisywanego zjawiska, ma z założenia charakter zdecydowanie bardziej aplikacyjny (uporządkowanie sporych rozbieżności terminologicznych) niż czysto teoretyczny.

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Kowalczyk A., 2005, Nowe formy turystyki miejskiej, [w:] „Prace i studia geograficzne”, t. 35.

Kosiewicz J., 2007, Spór o istnienie czasu wolnego [w:] Turystyka i podróżowanie w aksjologicznej perspektywie, pod red. M. Kazimierczaka, Wyd. AWF Poznań

Krajewski M., 1997, Konsumpcja i współczesność. O pewnej perspektywie rozumienia świata społecznego, „Kultura i społeczeństwo” nr 3, Warszawa

Marcinkowska K., 2006, Cały świat w systemie, „Wiadomości Turystyczne”, nr 10.

Medlik S., 1995, Leksykon podróży, turystyki, hotelarstwa, PWN, Warszawa.

Middleton V.T.C., 1996, Marketing w turystyce, Warszawa

Mikos von Rohrscheidt A., 2008, Turystyka kulturowa. Fenomen, potencjał, perspektywy, Wyd. GWSHM Milenium, Gniezno

Nalazek M., 2001, Nowoczesne technologie w turystyce i hotelarstwie, „Rynek Turystyczny”, nr 13/14.

„Rynek turystyczny”, nr 13/14 2001

Szablikowska-Manyś M., Miedzińska I., 2007, Stereotyp w pojmowaniu i kreowaniu czasu wolnego kobiet na wybranych przykładach, [w:] Turystyka i podróżowanie w aksjologicznej perspektywie, pod red. M. Kazimierczaka, Wyd. AWF Poznań

Tarkowska E., 2001, Czas społeczny a czas wolny: koncepcje i współczesne przemiany, [w:] Żarnowska A., Szwarc A. (red), Kobieta i kultura czasu wolnego, Wyd. DiG Warszawa

Tourism 2020 vision. Influences, directional flows and key trends. A new forecast from the World Tourism Organization. Executive summary, 1997, World Tourism Organization, Madrid.

Urry J., 2007, Spojrzenie turysty, PWN, Warszawa.

„Wiadomości turystyczne” nr 10, 2006




DOI: http://dx.doi.org/10.62875/tk.v10i0.401

Odniesienia

  • Obecnie brak jakichkolwiek odniesień.


Copyright (c) 2014 Monika Prylińska, Paulina Ratkowska


Copyright ©  Turystyka Kulturowa 2008-2024. ISSN 1689-4642