Organizowanie ruchu turystycznego i kształtowanie przestrzeni turystycznej w miejscowościach uzdrowiskowych

Abstrakt

„Turystyka zdominowała funkcje leczniczą uzdrowisk, a ich przestrzeń, charakteryzująca się dotychczas ciszą i bliskim kontaktem z przyrodą i sztuką, stała się środowiskiem różnorodnych form aktywnego wypoczynku, w najlepszym razie bazą hotelarsko-gastronomiczną i punktem wypadowym dla wycieczek. Wobec wzrostu zainteresowania usługami typu wellness i spa, następują zmiany funkcjonalne uzdrowisk powodujące zacieranie różnicy pomiędzy kurortem a ośrodkami hotelowo-rekreacyjnymi.
W odpowiedzi na potrzebę dostarczania i konsumowania wciąż nowych wrażeń następuje macdonaldyzacja i disneylandyzacja przestrzeni uzdrowisk przejawiająca się w ujednolicaniu form i detalu architektonicznego, a także spłycaniu oferty uzdrowiskowej i kulturalnej.Parki stanowiące niezwykle istotny element przestrzeni uzdrowisk stają się jeszcze jedną atrakcją turystyczną. Troska o ich zachowanie jako dziedzictwa kulturowego zamienia się w kształtowanie nowego produktu turystycznego. Zmiana perspektywy powoduje, że parki zdrojowe stają się takimi samymi przestrzeniami publicznymi, jak ulica, plac, czy rynek – i tak są traktowane w procesie ich projektowania, realizacji i utrzymania.
Jeśli tak, to:
Jak organizować ruch turystyczny i jak kształtować przestrzeń turystyczną, aby nie deprecjonować walorów miejscowości uzdrowiskowych?"