Potencjał turystyki kulturowo-przyrodniczej w Polsce

Abstrakt

dr hab. Armin Mikos v. Rohrscheidt, prof. GSW Poznań /Gniezno

Kwestia przedłożona do dyskusji dotyka turystyki kulturowo-przyrodniczej. Na wstępie, dla zakreślenia ram dyskusji, przytoczę definicję turystyki kulturowej, na której chciałbym oprzeć klasyfikację typowych celów wypraw, ich programów, produktów i ofert lokalnych oraz zachowań turystów:

“Podróż kulturowo-przyrodnicza to taka forma turystyki, w której główny cel stanowią naturalne walory środowiska, a motywacją uczestników jest spotkanie z chronionym lub organizowanym przez człowieka dziedzictwem naturalnym albo powiększenie wiedzy o świecie otaczającym” [Mikos v. Rohrscheidt, Turystyka kulturowa. Fenomen, potencjał, perspektywy, Poznań, 2010, s. 155]. W pierwszym rzędzie o takim właśnie charakterze wyprawy (lub oferty) decyduje więc przeważająca lub przynajmniej silnie zaznaczona obecność w faktycznie realizowanym programie atrakcji i walorów naturalnych, jednak z udziałem czynnika ludzkiego, czy to jako dokonanego przekształcenia krajobrazu
(np. w formie założenia winnic, parku, ogrodu czy systematycznej kolekcji roślin), zabiegu ochronnego (ustanowienia rezerwatu itd.) czy porządkującego (np. trasy dydaktycznej), albo w wypadku realizacji takiego programu, który ma na celu edukację przyrodniczą uczestników (w tym wypadku nie ma potrzeby ingerencji w same zasoby).

 Pytanie brzmi:
Jaki jest potencjał tej formy aktywności turystycznej w naszym kraju? W jakim stopniu jest on aktualnie wykorzystywany w ofercie turystycznej? Które obszary w Polsce, krajobrazy lokalne albo poszczególne walory przyrodnicze są lub mogą stać się największymi magnesami turystyki kulturowo-przyrodniczej? Jakie są najważniejsze bariery w jej rozwoju? Wreszcie - jakie nowe lub już funkcjonujące i sprawdzone w naszym kraju lub poza jego granicami koncepcje, szczegółowe rozwiązania albo wprost produkty turystyczne można upowszechnić, skopiować czy wprowadzić przy niezbędnych dostosowaniach w celu zwiększenia skali i różnorodności turystyki kulturowo-przyrodniczej w Polsce, mając na uwadze także utrzymanie stanu zasobów naturalnych i integralności krajobrazów?