Czy należy opracować i upowszechniać kryteria i standardy dostępności obiektów sakralnych dla turystyki kulturowej?

Przemysław Buryan

Abstrakt


Pytanie 69.
W warunkach różnorodności form i propozycji turystyki kulturowej w tworzonych programach i ofertach pojawiają się, także grupowo, miejsca i obiekty, które nie powstały ze względu ani nie funkcjonują w pierwszym rzędzie dla obsługi potrzeb turystyki i turystów. Typowym przykładem dużej koncentracji takich atrakcji może być turystyka dziedzictwa kulturowego (na przykład w Polsce masowo zwiedzane są w jej ramach historyczne katedry, sanktuaria czy zabytkowe kościoły) albo nawet turystyka religijna, lecz niekoniecznie uprawiana z motywów religijnych, a na przykład poznawczych. Duży udział obiektów sakralnych w grupie atrakcji polskiej turystyki krajowej i przyjazdowej oraz bardzo rozmaite podejście ich zarządców do turystyki i samych turystów skłaniają do zadania pytania:
Czy można opracować kryterium, które pozwoliłoby wyróżnić wśród obiektów sakralnych takie, których funkcją - poza ściśle religijną - powinna, czy też nawet musiałaby w kontekście prawnego zobowiązania stać się funkcja turystyczna, a więc w których obowiązkiem gospodarzy byłoby zapewnienie podstawowej infrastruktury dla turystów, zapewnienie dostępności dla zwiedzania w określonych ramach bez wymagania deklaracji czy manifestowania postaw religijnych (albo nawet takich praktyk), oferowanie niektórych usług (na przykład przewodnickich) dla odwiedzających? Czy – z drugiej strony – pożądane jest wskazanie w grupie czynnych obiektów sakralnych również takich, które można zaklasyfikować jako zupełnie niezobligowane do przyjmowania ruchu turystycznego?

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/

Matt G., 2006, Muzeum jako przedsiębiorstwo. Łatwo i przystępnie o zarządzaniu instytucją kultury, Warszawa

Mikos v. Rohrscheidt A., 2010, Regionalne szlaki tematyczne. Idea, potencjał, organizacja, Proksenia, Kraków

Mikos v. Rohrscheidt A., 2011, Faktyczna dostępność turystyczna obiektów sakralnych jako problem turystyki religijnej w Polsce, [w:] Z. Kroplewski, A. Panasiuk (red.) „Turystyka Religijna. Zagadnienia interdyscyplinarne”, seria: ZN Uniwersytetu Szczecińskiego, ZN Nr 647, Szczecin, s. 35-57

Mikos v. Rohrscheidt A., 2014, Współczesne przewodnictwo miejskie. Metodyka i organizacja interpretacji dziedzictwa, Proksenia, Kraków

Mikos v. Rohrscheidt A., 2016, Analiza programów imprez turystycznych jako podstawa typologii uczestników turystyki religijnej, „Folia Turistica Nr 39, s. 65-99

Narodowy Instytut Dziedzictwa – lista Pomników Historii: http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/Pomniki_historii (dostęp z 12 grudnia 2016 r.)

Pique E., Franciszek. Życie i rewolucja, Wydawnictwo Znak, Kraków, 2016.

Polska lista obiektów UNESCO: http://www.unesco.pl/kultura/dziedzictwo-kulturowe/swiatowe-dziedzictwo/polskie-obiekty (dostęp z 12 grudnia 2016 r.)

Prawo muzeów, 2008, red. J. Włodarski, K. Zajdler, Warszawa

Ratzinger J., Szukajcie tego, co w górze, Wyd. UJ, Kraków, 2007


Odniesienia

  • Obecnie brak jakichkolwiek odniesień.


Copyright (c) 2016 Przemysław Buryan


Copyright ©  Turystyka Kulturowa 2008-2024. ISSN 1689-4642