Muzyka, turystyka i niematerialne dziedzictwo kulturowe w Indonezji
Abstrakt
Muzyka oraz – w szerszym wymiarze – sztuki performatywne są ważną częścią niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Praktyki muzyczne są uważane zarówno za ważne zasoby kulturowe wymagające ochrony [Sweers, Ross 2020], jak też domenę kultury szczególnie narażoną na praktyki eksponowania (cultural display) i wystawiania na pokaz [Acciaioli 1985]. W tym artykule analizuję trudne relacje pomiędzy muzyką jako niematerialnym dziedzictwem kulturowym oraz turystyką, odgrywającą niebagatelną rolę w promowaniu, ale również w powstawaniu niepożądanych zmian w muzyce lokalnej/tradycyjnej. Niezwykle istotna jest tu polityka kulturalna państwa jako jednej z najbardziej wpływowych sił w kształtowaniu relacji pomiędzy niematerialnym dziedzictwem a turystyką oraz w determinowaniu przejawów dziedzictwa, podlegających promocji na arenie krajowej i międzynarodowej. Do refleksji nad związkami muzyki i turystyki posłużą przykłady indonezyjskich sztuk performatywnych znajdujących się na listach niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Acciaioli G. L., 1985, Culture as Art: From Practice to Spectacle in Indonesia, “Canberra Anthropology”, nr 8, s. 148–172
Askovic I., 1998, Creating modern traditions in Balinese performing arts, “Explorations in Southeast Asian Studies,” nr 2 (1), s. 64–81, online: https://scholarspace.manoa.hawaii.edu/ server/api/core/bitstreams/3b10570b-6826-4401-95ec-de42b84949ad/content
Bandem I. M., DeBoer F. E., 1995, Balinese dance in transition, Oxford University Press, Kuala Lumpur & New York
Barker T., D. Putra, A. Wiranatha, 2006, Authenticity and Commodification of Balinese Dance Performances, [w:] M. K. Smith, M. Robinson (red.), Cultural tourism in a changing world: politics, participation and (re)presentation, Channel View Publications, s. 215-224
Brzezińska A. W., 2013, Reifikacja dziedzictwa kulturowego w świetle Konwencji UNESCO z 2003 roku. „Nauka”, nr 1, s. 109–128
Dibia I W., R. Ballinger, B. Anello, 2004, Balinese Dance, Drama and Music: A Guide to the Performing Arts of Bali, Periplus
Hasanudin M., 2013, Devisa Parawisata 2013 Ditargetkan 10 Miliar Dollar AS, Jakarta: Kompas.com, z 5.09.2013; https://money.kompas.com/read/2013/09/05/1344301/ Devisa.Pariwisata.2013.Ditargetkan.10.Miliar.Dollar.AS [20.06.2022]
Hughes-Freeland F., 1997, Art and politics: from Javanese court dance to Indonesian art, “Journal of the Royal Anthropological Institute”, vol. 3 (3), s. 473–495
Hughes-Freeland F., 2006, Constructing A Classical Tradition: Javanese Court Dance in Indonesia, [w:] T. Buckland (red.), Dancing from past to present: nation, culture, identities, University of Wisconsin Press, s. 52–74
Hughes-Freeland F., 2010, Embodied Communities: Dance Traditions and Change in Java, Berghahn Books
Indonesian tourism set to beat Thailand in 5 years, “The Jakarta Post”, z 23.10.2018; https://www.thejakartapost.com/news/2018/10/23/indonesian-tourism-set-to-beat-thailand-in-5-years.html
Jodełka H., 2005, Międzynarodowa ochrona niematerialnego dziedzictwa kulturowego, „Stosunki Międzynarodowe”, nr 3-4 (t. 32), s. 169–187
Kartomi M. J., C. Zelman, 2014, The traditional Sitting Song-Dances: How their Recognition and Rivalries Affect Gayo-Acehnese Relations at Home and in the Diasporas, “Archipel”, vol. 87, s. 307–329
Konwencja UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego, 2003
Kurin R., 2004, Safeguarding Intangible Cultural Heritage in the 2003 UNESCO Convention: a critical appraisal, “Museum International”, nr 56 (1-2), s. 66–67
Lee A. L., 2010, Tourist Satisfaction with Cultural Heritage Site: A Case study of the Malacca State; http://etd.lib.nsysu.edu.tw/ETD-db/ETD-search/view_etd?URN=etd-0816110-141610 [20.06.2022]
Marzuki A., 2011, Resident attitudes towards impacts from tourism development in Langkawi Islands, Malaysia, “World Applied Sciences Journal” (Special Issue of Tourism & Hospitality), vol. 12, s. 25–34
Picard M. ,1996a, Bali: Cultural Tourism and Touristic Culture, Archipelago Press, Singapore
Picard M., 1996b, Cultural tourism in Bali: The construction of a cultural heritage, [w:] W. Nuryanti (red.), Tourism and Heritage Management, Gadjah Mada Univeristy Press, Yogyakarta, s. 147–164
Popławska M., 1998, Metody nauczania a przekaz tradycji w klasycznej muzyce Indonezji, praca magisterska, Instytut Muzykologii, Wydział Historyczny, Uniwersytet Warszawski
Popławska M., 2008, Christian Music and Inculturation in Indonesia, praca doktorska, Music Department, Wesleyan University, USA
Popławska M., 2015, Taniec w Indonezji: tradycja, przemiany, kreowanie znaczeń, [w:] M. Jarmułowicz (red.), Ogród sztuk Indonezji, Uniwersytet Gdański, s. 27–47
Popławska M., 2016, Studia nad muzyką Indonezji w Polsce i na świecie, „Muzyka”, nr 4, s. 111-129
Popławska M., 2020a, Indonesian music-culture as personal and research experience, “Ethnologia Polona”, vol. 39, s. 71-89, online: http://journals.iaepan.pl/ethp/issue/view/1
Popławska M., 2020b, Intangible Cultural Heritage and Policy Making in Poland, [w:] B. Swears, S. Ross (red.), Cultural Mapping and Musical Diversity, Transcultural Music Studies series, Equinox, Sheffield/UK, s. 194–209
Popławska M., 2020c, Performing Faith: Christian Music, Identity, and Inculturation in Indonesia, SOAS Studies in Music, Routledge, London
Rasmussen A. K., 2010, Women, the recited Qur'an, and Islamic music in Indonesia, University of California Press
Saman dance, https://ich.unesco.org/en/USL/saman-dance-00509 [15.09.2022]
Sanger A., 1988, Blessing or Blight?: The Effects of Touristic Dance-Drama on Village Life in
Singapadu, Bali, [w:] A. Kaeppler, O. Lewin (red.), Come Mek Me Hol’ Yu Han’: The Impact of Tourism on Traditional Music, The Jamaica Information Service
Stefano M. L., P. Davis (red.), 2016, The Routledge Companion to Intangible Cultural Heritage, Routledge, London
Sweers B., S. Ross (red.), 2020, Cultural Mapping and Musical Diversity, Equinox
UNWTO, 2019, International Tourism Highlights. Edition 2019; https://www.e-unwto.org/doi /pdf/ 10.18111/9789284421152 [20.06.2022]
UNWTO, 2012, Tourism and Intangible Cultural Heritage, Madrid, online: https://www.e-unwto.org/doi/book/10.18111/9789284414796; streszczenie: https://webunwto.s3-eu-west-1.amazonaws.com/imported_images/38113/summary092112view.pdf [20.06.2022]
Waterton E., S. Watson, 2014, The semiotics of heritage tourism, Channel View Publications
Yang H. C., L. H. Lin, C. C. Han, 2010, Tourism management. Analysis of international tourist arrivals in China: The role of world heritage sites, “Tour Manag.”, nr 31 (6), s. 827-837
You, Z., Hardwick P. A., 2022, Guest Editors’ Introduction: Intangible Cultural Heritage in Asia – Traditions in Transition, 2022, “Asian Ethnology”, vol. 79, no. 1, s. 3-19
Zhang R., L. Smith, 2019, Bonding and dissonance: Rethinking the Interrelations Among Stakeholders in Heritage Tourism, “Tourism Management”, nr 74, s. 212-223
DOI: http://dx.doi.org/10.62875/tk.v3i124.1366
Odniesienia
- Obecnie brak jakichkolwiek odniesień.
Copyright (c) 2022 Marzanna Popławska
Instytucja sprawcza:
Instytut Sportu, Turystyki i Żywienia Uniwersytetu Zielonogórskiego
Bazy czasopism
Copyright © Turystyka Kulturowa 2008-2024. ISSN 1689-4642