Śladami Livingstone’a w dorzeczu Zambezi – turystyka egzotyczna czy/i turystyka literacka

Abstrakt

Określenia „egzotyczność” i „egzotyka” są często związane z turystyką wyjazdową, przy czym nie musi to dotyczyć odwiedzania innych kontynentów, czy odległych regionów własnego kraju, ale udawania się do wszystkich miejsc – nawet tych leżących w pobliżu – które są postrzegane przez daną osobę jako egzotyczne. Tematem przewodnim artykułu jest turystyka egzotyczna w części Afryki Południowej, po której w połowie XIX w. podróżował brytyjski odkrywca i misjonarz, David Livingstone. Swoje wspomnienia z odbytych wpraw D. Livingstone zawarł w wydanej
w 1857 r. książce. Będąc zainspirowany tym dziełem, autor artykułu postanowił skonfrontować ich obraz z książki D. Livingstone’a z własnymi obserwacjami. Na przykładzie Sangwali
w Namibii oraz wodospadów Ngonye i obszaru zalewowego Barotse w Zambii, w artykule wykazano występowanie związków między – traktowaną jako forma turystyki kulturowej – turystyką egzotyczną a turystyką literacką. Przeprowadzona metodą introspekcji analiza pozwoliła postawić tezę, że turystyka egzotyczna może zawierać w sobie elementy pozwalające uznać ją za turystykę poznawczą, co w tym konkretnym przypadku oznacza turystykę uprawianą
z związku z inspiracją życiem i twórczością literacką D. Livingstone’a.