Turystyka biograficzna w Polsce i na świecie
Abstrakt
Corocznie Sejm RP ogłasza kolejny rok, w którym wyróżnia zasłużoną jedną lub więcej postaci w związku z przypadającą okrągłą rocznicą jej urodzin czy śmierci. Mieliśmy w ostatnich latach, m.in. Rok J. I. Kraszewskiego, ks. P. Skargi, H. Cegielskiego, bł. E. Bojanowskiego, O. Kolberga, J. Karskiego i innych (obecny rok 2015 poświęcono Janowi Długoszowi i Janowi Pawłowi II). W braku “twardych’ wyników badań trudno określić, czy realizowane w minionych latach inicjatywy zmierzające do upamiętnienia wymienionych znaczących Polaków były wystarczające i na ile wyróżnione postacie stają się bardziej obecne w świadomości społecznej.
Pytanie: czy wymienione lub inne inicjatywy polityczne albo społeczne wpłynęły w jakikolwiek sposób na ożywienie turystyki biograficznej z nimi związanej? Czy współcześnie - w dobie braku lub erozji autorytetów - turystyka biograficzna eksponująca określone wybitne jednostki i stawiając je jako wzory do naśladowania ma do spełnienia istotną misję? Jaka jest Państwa zdaniem kondycja turystyki biograficznej w Polsce lub/i w poszczególnych regionach? Jak to wygląda w innych krajach europejskich? Czy są szanse szerszego rozwoju w przyszłości na polskim gruncie tej formy turystyki kulturowej? Jakie działania temu służące byłyby wskazane lub pożądane?
Pełny tekst:
PDFDOI: http://dx.doi.org/10.62875/tk.v2i0.585
Odniesienia
- Obecnie brak jakichkolwiek odniesień.
Copyright (c) 2015 Izabela Wyszowska
Instytucja sprawcza:
Instytut Sportu, Turystyki i Żywienia Uniwersytetu Zielonogórskiego
Bazy czasopism
Copyright © Turystyka Kulturowa 2008-2024. ISSN 1689-4642